Ramazan2015 iftar yemekleri: Ama bir sor neden?

Bu yazıyı taslakta buldum:) Ankara'dan döndüğümüz gün uçaktan indikten bir kaç saat sonra bir düğüne katıldık, düğünden kalktıktan sonra düğünde karşılaştığımız bir süredir görüşemediğimiz arkadaşlarımızla geç bir akşam yemeği yemeye gittik ve saatlerce oturup sohbet ettik.Eve geldiğimizde yorgunluktan bitmiştim ve hemen yattık elbette.

Pazartesi günü kısa süreliğine Adana'da olan arkadaşlarımı yemeğe götürdük ve eve gene çok geç gelip hemen yattık.Salı günü de kayınvalidemleri yemeğe aldım:) Oldukça yorgunum ve bu sebeple bloga yazmak istediğim bir sürü yazıyı yazamıyorum.Taslakta yazı bulmak çölde vaha bulmak gibi oldu.

O yüzden aradan aylar geçmiş olmasına rağmen bu yazıyı yayınlamaya karar verdim.Tembel avrat işi diye satılan ayıklanmış sebzeler gibi bir yazı sizi bekliyor.İşte karşınızda tembel blogger yazısı:

Ramazan ayında iftarları sevdiklerimizle beraber yapmaya bayılıyorum.Evde pek fazla davet vermedim ve ben de sadece iki kişiye evde iftara gittim ama genelde çalışan insanlar olduğumuz için ve Ramazan ayında dışarda enfes iftar programları olduğu için kimse halinden şikayetçi olmadı:)

Evde sadece kayınvalidemleri ağırladım.İki kez.Biri Ramazan ayının ilk cuma akşamı diğeri de sanıyorum son cuma akşamı:) Her iki iftarda da menüyü olabildiğince sade tutmaya özen gösterdim.

Bizim gittiğimiz evde iftar ise çok değişikti.Menü şöyleydi : şehriye çorbası, içli köfte, pirinç pilavı, güveç ve salata.Ev halkı beş kişi üçte biz toplam sekiz kişi masaya oturduğumuzda masada 24 ağzına kadar yemek dolu tabak vardı:)) Ev sahibi tüm yemekleri tabaklara koyup yerleştirmişti.

Genelde çorba servis edilir bittiğinde diğer yemek servis edilir şeklinde ilerleyen düzen tüm yemeklerin masada olmasıyla oldukça ilginç bir hal almıştı.Bir tabakta şehriye çorbası, birinde içli köfte ve pilav diğerinde de güveç.Ve hepsi tepeleme dolu.Kişi başı 8 tane içli köfte var ve bu kişilerin içinde Duru da var.

Ev sahibi için kolay bir yöntem ama masada elini koyacak yer bile olmaması , o kalabalıkta herkesin tabağının birbirine karışma şüphesi ve yemeklerin elbette soğuması gibi sebeplerle benim tercih edeceğim bir yöntem değil.Aklınızda bulunsun ama :P

Adana'da yeni açılan bir kebapçı eşimin arkadaşı olması ve çok lezzetli kebapları dolayısıyla iki kez iftara gittiğimiz bir yer oldu.Duru pek Adana kebap sevmez o yüzden ona lahmacun , kaşarlı pide ya da pirzola siparişi veririm.Burada da ilk gittiğimizde pirzola istedim ama çok geç geldi ve geldiğinde tamamen yanmıştı:)

Arkadaşımıza tabağı gösterdiğimizde alıp içeri geçti ve eşimin gözleri önünde pirzolaları ustaya fırlatmış.Biz insan ustasıyla kötü olur mu telaşına düştüğümüzde o "bunu iyi ki size yapmış bir yabancıya yapsa ne yapardım ben? Bu şekilde kömür olmuş bir yemek müşteriye servis edilir mi? Bu bana ihanettir" şeklinde cevap verdi.

Hemen yerine gelen Adana kebaplar ise Duru'nun bayıla bayıla yemesi sebebiyle gözemiz oldu.En tok zamanında bile orada Adana kebap yiyor şimdi.Çok mesudum.

Canımız, birtanemiz Sezer'le de bir iftara gittik.Biz yine bir kebapçı önermiştik ama Sezer'in et sevmemesi sebebiyle içimiz de pek rahat değildi.Sonra Seyhan Oteli'nin harika bir açık büfe iftar servisi olduğunu öğrendik.Gerçekten çok başarılıydı.

Sezer Duru'ya harika bir etek ve bluz almıştı.Gideceğimiz gün iş yerinde bana verdi.Evde Duru tül prenses eteğini görünce resmen delirdi ve yemeğe elbette onları giyip gitti.

Seyhan Otelinde yemek sonrası biz otururken Duru orada bulunan bir sürü akülü araba ve motorsiklete bindi.İlerleyen saatlerde oldukça ustalaşmıştı:

Gül Ablalarla da bir iftar yaptık elbette.Defne ve Duru'nun yemek sonrası oyun parkında oynuyor olması gecenin bonusuydu.

Yine arkadaşımızın kebapçısındayız: