Adliye

Başımıza gelen olayı (arabanın önüne atlayıp yan aynaya çarpan ama kendini yere atıp onlara arabayla çarptığımızı , kolunun kırıldığını iddia edip kendilerini arabayla hastaneye götürmemiz için ısrar eden, 112 ve polis çağırınca olay çıkaran çocuklar) hatırlarsınız.Sonrasında olaylar  gelişti ve ben kendimi tanık olarak adliyede buldum.Biz aslında şikayetçi olmak derdinde değiliz zaten işi başından aşkın hakimlere bir yük de biz olmayalım ama olayın gelişiminde mecbur kaldık.

Sabah erkenden hazırlanıp adliyeye geldik.Çocuklar 18 yaşından küçük olduğu için dava çocuk mahkemesinde görülecek.Ben en ciddi kıyafetlerimden birini giydim.Bu çizgili gömleğin ağır bir havası var.

Davanın görüleceği koridora girdik ve kalakaldık.Ayol bunların neresi çocuk?Bir takım "çocuklar" öyle gürültücü ki.Biri davadan çıkıyor mesela "hakim seni tutuklarım dedi" diyor biri bağırıyor "saçmalama oğlum bu davada tutuklanmazsın, biz kaç kere geldik ifade verdik böyle". Sonradan en gürültücü grubun kendi davaları olmadığı halde bir başka davada şahitlerin gözünü korkutmak için getirilmiş tipler olduğunu anlıyoruz.Koridor polis doluyor tutup atıyorlar zibidileri:)

Tecavüz davası var mesela tecavüz edilen bir arkadaşıyla gelmiş, gayet rahat, iki koltuk ötede tecavüz eden çocuk var.Bir diğerinde iftira davasına gelmiş kızlar var, dekoltelerinden ben gözümü alamadım. Yani mahkemeye de böyle giyinilmez ki ya.Bakın ablanızın gömleğine:)

Bir ara Murat koridorun diğer ucuna gidiyor, telefonla konuşacak o sırada yanıma beş tane çocuk! geliyor.Aman Tanrım.Murat koşa koşa geri geliyor:)

Neyse girip ifade veriyorum.Benden sonra olaylara şahit olan bir diğer ablamız da ifadesini veriyor.O da iş yerinden bir arkadaşımın kuzeni çıkmasın mı:) Hakime Hanım harika bir tip.O kadar güven veren bir kadın ki, o kadar aklı başında ve o kadar zeki ki. Hem anaç hem adalet peşinde.Böyle hakimlerin varlığını görmek bana umut oldu.

Biz çıkıyoruz, koridordayız.Bizden sonraki dava bir hırsızlık davası.Bir kız diğer kızdan şikayetçi olmuş.Arkadaşmış bunlar sanırım.Şikayetçi kız anne ve babasıyla gelmiş.Şikayet edilen ifadesini verip çıkıyor şikayet eden kızla ilgili kızın annesine bir şey diyor duyamadım ama söylediği söze anne o kadar sinirleniyor ki kıza saldırıyor.Ve ben bu tiplerin yanındayım, ayağıma falan basıyorlar o derece:)

Polisler yine doluşuyor kızla diğer kızın annesini ayırıyorlar.Kız bağırıyor "şikayetçiyim!" Haha al başına bir dava daha:) Kızın babası karısına bağırıyor neden saldırdın diye.Kadın bağırıyor "benim kızıma kimse laf edemeeeez.Onu ben doğurdum, ben.Bilirim ben kızımı.Laf ettirmeeeeem".Adam yumruğunu kaldırıyor "sus" diyor kadın kesinlikle susmuyor."Beni öldürsen de susmayacağım kızıma laf ettirmeeeem" diyor.Polisler bu sefer de karı kocanın yanında nöbette:) O sırada şikayetçi kız, yani laf edilemeyecek olan mahkemeden çıkıyor.İlk söz şu "nerde o? " :)))

Kadının kızını savunmasına hasta oldum.Çünkü benim annem hemen beni suçlama eğilimindedir.Ve kimseye laf edecek yer bırakmaz çünkü zaten o eleştiriyordur beni.Onu ben doğurdum laf ettirmemden çok onu ben doğurdum laf ederimcidir:))

Tüm bu gerilimden sonra Murat beni işe bırakmadan bir şeyler yiyelim istiyoruz:

Şaşkın ve başı ağrıyan Murat:

Şaşkın ve başı ağrıyan ben:

Nefis görünen ama tadı kötü olan, stresten iki dilim ancak yiyebildiğim pizza:

O gece erkenden yatıp uyuduk.Br kaç saatlik adliye macerası bizi mahvetti.Allah adliye çalışanlarına sabır ve kolaylık versin.Kimseleri oralara düşürmesin.Bir davanız varsa mahkemeye gitmeden aranızda anlaşmaya bakın.Hakimlere de yazık size de:)