Terör

10.10.2015...Çok insan öldü.

Kaybettiğimiz insanlardan birinin adı ve soyadı babamınkiyle aynı! Tek bir harf hariç.Babamın adının bu kadar benzerini bile gazetede görmek beni mahvetti.Gerçekten bir yakınını kaybedenleri düşünemiyorum bile.

Allah rahmet eylesin. Yapabildiğim tek şeyin bu olması da kötü, yaşamaya devam ediyor olmamız da kötü. Küçük bir kızım var ve onunla dışarı çıkıyoruz, geziyoruz, yemek yiyoruz ,utanarak söylüyorum gülüyoruz. Ne ayıp geliyor anlatamam. Aldığım her zevkten utanıyorum.

Sebep olmadığım sadece şahit olduğum halde. Bir sürü sevgili insan, birilerinin anneleri, babaları, kardeşleri öldü ve ben hala yaşıyorum diye utanıyorum.

Şimdi evimin içinde yemek yiyorum, gülüyorum çünkü sonuçta hayat devam ediyor ama bunu böyle ulu orta yazmak , paylaşmak bence kabul edilemez. Bir tanıdığımız öldüğünde evde televizyon açmanın ayıp olduğu öğretildi bize.

Yüreğimizin yangını geçmez, onu bekleyecek olsam blogu kapatmam lazım ama şöyle bir iki gün sessizlik bana iyi gelecek.