Kızıma yaklaşık iki sene hiç işlenmiş şeker vermedim.Bana kalsa okula gidene kadar da vermezdim.Ama etrafta öyle bir baskı var ki bu konuda.Sanki çocuğuma kötülük ediyormuşum, ondan bir şeyleri saklıyormuşum gibi davranıldı.Sanki ben biraz "abartıyormuşum", fazla "titiz" mişim gibi.Çok yakınım olan çok sevdiğim insanlara bile hala kırgınlık hissediyorum Sonuçta pek aldırmamaya çalışsam da gerçekten üzülüyordum.Kızımın büyüyüp bir şeyleri merak etmeye başlamasıyla da bir noktada gerçekten pes ettim.
Bu konuda çok uzun yazar dertleşirim de kendimi tutuyorum işte.Siz şu yazıyı okumadan diğer paragrafa geçmeyin :)
Yine de pes ettim dediysem de mesela eve sadece bitter çikolata aldım, yoğurt ya da sütüne asla şeker atmadım.Sonuçta kızım şekere hiç mi hiç düşkün değil.Zorla uzatılan baklavaları "ben sevmem" diye geri çeviriyor, evde yaptığımız keklerden neredeyse hiç yemiyor.Kızımın en sevdiği tatlı dondurma ve çikolata.Çikolata mümkünse bitter dondurma da mutlaka sade.
Yukarıdaki fotoğraftaki bir sürü çeşitten sadece vanilyalı dondurmayı tercih etmiş olmasını çok seviyorum:)
2 yorum:
Ilk cocuklarda nedense bu yapiliyor ve de cok dogru fakat ben bu ücüncü evlatta astim kendimi ve ona kendi ellerimle ciko verdim! Yok öyle kalip kalip degil,taddi sadece ama sanki simdi sekeri tatliyi daha cok seviyor gibi ve ben simdi elimden geldigince göstermemeye calisiyorum,sen en dogru olani yapiyorsun,sekerin 66 zarari diye bir haber okudugumda ise agzim acik kaldi,onlarda okusun ve de ne berbat bir sey oldugunu ögrensinler bir zahmet! Harikasin!
bende aynı sizin gibi davrandmı.sonuçta ne kadar geç karşılaşırsa bunlarla daha iyi olur.bende çocuğuna abur cubur vermediği için hatta bunlardan uzak tutmaya çalıştığım için takdir göreceğim yerde eleştiri alıyorum ve bunları ona sunmaya çalışmalar falan oluyor.ne saçma değil mi bunu en çok ta büyükler yapıyor.sözüm ona eski topraklar...
Yorum Gönder