Hava da öyle kötü ki ne giysem bir türlü karar veremiyorum.Gönlümden geçen yarısı açık saks mavisi bir ayakkabı ve bileğin çok üstünde kırmızı bir pantolon ama o şekilde donacağımı düşünüyorum:) Bu durumda Converse giyeceğim mecburen. Ayakkabıya göre kıyafet belirleyenlerdenseniz benim ne çok zorlandığımı anlayabilirsiniz:P
Geçen haftanın önemli başlıklarını kısaca özetleyip valiz hazırlamaya koşmam lazım:
Kahvaltı sırasında kızımla bir kaç poz çektik.Ben hepsini çok sevdim.Makyajsız, gözlüklü halim ve masum kızım Duru:
Aşağıdaki sıradan fotoğraf benim için çok değerli.Akşam Murat'la ben tv izler, kitap okurken Duru'nun mutfağa geçtiğini ve bir takım tıkırtılar çıkardığını duydum.Ama gidip bakacak halim yoktu.Birazdan bir bardak içine çilekleri yıkamış üzerine tüp çikolatalardan sıkmış ve yanına da birer kase ceviz hazırlamış olarak geldi.Bir bana , bir babasına bir tane de kendine.Çilekleri al, yıka, bardakları indir, çikolataları hazırla, cevizi buzdolabından al, kaseleri çıkar.Zor bir şey ve bunu kendiliğinden düşünüp hazırlamasına ba-yıl-dım!
Hevesini kırmamak için tüm çileği yedim, cevizleri de yedim ama hepsini bitiremedim elbette üç beş tane de Duru zorla sokuşturdu ağzıma:) Mutfağın dağınıklığını bile zevkle topladım.
Bu da Duru'ya moral civcivlerinden biri.Üç taneydiler ikisi cumartesi günü kalanı da pazar günü kaybettik maalesef.Cumartesi eve geldiğimizde yere yatmış civcivlere bakan Duru "anne bir şey olmuş" diye bağırdı.Kızım daha önce ölen üç kuşumuz dolayısıyla tecrübeli tabi.Yere yatan gözü kapalı hayvanın iyi birşey olmadığını biliyor.
Biz Duru ile ağlarken Murat civcivleri çöpe attı.Kalan o tek civcive de gözümüz gibi baktık.Hatta anne sıcaklığını mı özlüyor diye düşünüp elime alıp sevdim, yem yedirdim.Ama pazar günü o da yerde yatıyordu.Bu sefer Duru'ya onun kaçtığını söyledik.Bir sevindi kaçmasına anlatamam.Kendini kurtarmıştır anne dedi durdu canım benim.
Bir daha Duru'ya kuş falan almayacağız, üzüntüsüne dayanamıyoruz çünkü.
Pazar günü üniversitenin arkasında çoktandır gitmediğimiz bir yere yemek yemeye gittik.Harika bir parkı olan bu yeri aslında çok seviyoruz.Ama fiyat yemek kalite oranı çok dengesiz.Dört tane sıradan köfte 25 TL mesela.Köfte başı fiyata bakar mısınız:) Yuh yani!
Ama işte "parkı çok güzel, ortam şahane, biz yemek yiyip çay içerken Duru gözümüzün önünde oynuyor" gibi nedenlerle dönem dönem gidip takıldığımız bir mekan.
Herkesi kocaman kocaman öpüyorum.İstanbul maceralarımı ınstagram hesabımdan takip edebilirsiniz.Takip etmeseniz de çok önemli değil çünkü sonrasında uzun uzun anlatırım muhtemelen:P
4 yorum:
Merhabalar,
Konuyla alakası yok ve belkide hemen cevap vermezsiniz ama müsait olunca cevaplandırırsanız çok memnun olurum. Benim 2 yaşını yeni dolduran bi bebeğim var. Hala emziriyorum. Bi sütten ayrılma denemesi yaptık ama ikimiz de hem fiziksel hemde ruhsal çok zorlandık. Bi yazınızda Duruyu 26 ay emzirdiginizi yazmıştınız. Nasıl bıraktınız acaba? Bilgi verirseniz çok sevinirim.
Tuba
Tatil olsa da İstanbul a gitsek demedim hiç , sayende aklıma yattı biraz bu yıl değil ama Onur yürümez simdi dakika başı Yoruldum der gezemeyiz. Biz de parkı olan yerleri arar buluruz çocuklu hayat iste.
Tuba,
Benim canıma tak demişti aslında.Bir saba saat 07:00de emerken ikimizde uyuyakalmışız 09:00 da uyandım ki hala emiyor ve gö.ğsüm felaket acıyor.Çok sinirlendim bu emzik gibi kullanma durumuna o sinirle de kestim.Bence doğru zamandı ki kızım da hiç sorun çıkarmadı.Ama bence en önemlisi kesin kararlı olmak.Yani emin değilsen, acıyıp tekrar başlayacaksan hiç deneme.Benim kendimden emin olduğumu gördü ve istemedi.
Sessiz balık,
Tatil için İstanbul harika.Ama çok yer gezeceğim stresine kapılmadan, çocuk arabası da alarak gitmeli.Bir de tonla taksi parası vermeyi göze almalı:))
Sevgiler.
Yorum Gönder